تبیین فلسفی حشر در حکمت متعالیه

حشر جمیع موجودات که از ابتکارات ملاصدرا است پرسش اصلی در این تحقیق است. تصریح قرآن به حشر انسان و تأکید فلاسفه به آن در حکمت مشائی مطرح شده بود ولی تبیین فلسفی حشر برای تمامی موجودات و ارائه برهان برای حشر عقول عالیه و حشر نفوسی انسانی و حشر نفوسی حیوانی و حتی حشر قوای نباتی و حشر جماد و عناصر مسئله اصلی در این تحقیق است. اصلاح نگرشی در مورد عالم قیامت و به عبارت دیگر حقیقت حشر هدف مهمی است که در این تحقیق تعقیب می شود که متأسفانه دچار عوام زدگی شده و در محافل علمی دچار افراط وتفریط می شود و لذا بهترین و دقیق ترین پاسخ از این سوال که همه انسان ها با آن درگیرند که قیامت چیست و کجاست به عهده فلسفه است. گرچه در روایات اسلامی پاسخ های عمیقی از جانب امامان معصوم (ع) متناسب با درک مخاطب آمده است اما برقرار کرد ارتباط بین آن ها و اقامه برهان بر مبنای حکمت متعالیه کمک بزرگی به این نگرش نموده که در این تحقیق بررسی تفصیلی این موضوع هدف محقق است که گامی در مبحث قیامت شناسی، آن گونه که منطبق با قرآن و مطابق با عقلانیت است برداشته باشد. روش تحقیق توصیفی و جمع آوری مطالب از طریق کتابخانه ای انجام شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که حکمت متعالیه با استفاده از ظرفیت های فلسفی کلامی و عرفانی خود توانسته مسئله حشر را به خوبی تبیین نموده و در اختیار محققان قرار دهد.